گر لبي خنده زند ياد شماييم/روز و شب در عطش لطف خداييم
ما که در ياد هميم از چه جداييم/کي شود بار دگر پيش هم آييم؟ دو چشمت طرحي از باغ بهشته, جدا از تو برام دنياچه زشته تو آنجا بي منو مهيچ داني نازنينم مي تواني / راحت اسرار سعادت را بدانيرمز خوشبختي انسان نسيت جز اين / مهرباني ، مهرباني ، مهرباني
